Egbertale
Over zingeving en economie en alles wat daar tussen ligt
Dancin' Fool
- Article Index
- Dancin' Fool
- Gedraai aan de knoppen
- Stemparadox
- Dictator
- Bijbel
- All Pages
Trump wil het land 'teruggeven aan het volk', Wilders heeft het voortdurend over de 'wil van het volk' en GeenPeil wil directe referenda. Het volk moet direct aan de knoppen. In deze blog geef ik aan waarom er niet zoiets bestaat als 'de wil van een volk' en waarom regels en afspraken een prachtig instrument zijn om met verschillende smaken en voorkeuren om te gaan.
Eén van de favoriete dansnummers van mijn vriend Henk is 'Dancin' Fool' van Frank Zappa. Voor Henk is een feestje geen feestje als er niet gedanst wordt en hoe gekker hoe beter. Henk ís de Dancing Fool. Om lekker te dansen moet de muziek hard genoeg staan, je moet de beat horen en voelen, vindt Henk.
Niet iedereen is een danser en er zijn ook de praters. Zoals mijn vriend Peter, die graag een goed gesprek voert en een hekel heeft aan harde muziek. Wat hem betreft staat het volume zo laag mogelijk. Henk vindt: liefst dansen, maar anders praten. De muziek moet wat Henk betreft of hard of zacht, maar niet er tussenin.
Mijn vriendin Merel is weer anders: zij wil graag dat de muziek op een middenniveau staat, zodat ze kan kiezen: als ze wil praten kan ze kletsen, maar als ze wil dansen kan ze dansen.
Laatst waren we weer op een feestje en Merel zegt: Peter jij wilt zachte muziek, Henk jij wil harde, dus laten we de muziek op een midden niveau zetten, dat is een mooi compromis. Zogezegd, zo gedaan. Maar na een tijdje begon het bij Peter toch te knagen en hij zegt: Hé Henk, jij hebt toch eigenlijk ook liever dat de muziek zacht staat, in plaats van zo er tussenin? Inderdaad, denkt Henk, Merel heeft wel mooi haar eigen voorkeur weten door te drukken,maar de meerderheid, dat wil zeggen, Peter en ik, is voor zachte muziek, liever dan op zo’n halfhard volume. Dus Peter en Henk zetten de muziek zacht.
-
zondag, 29 januari 2017
Je vraagt je af of anderen zich ook hiermee bezighouden? Nou, laat ik het maar hardop durven zeggen: ik niet. Politiek gaat langs mij heen. Als ik de krant lees krijg ik een moerasgevoel bij politieke artikelen en sla ik na een paar regels de bladzijde om.
Ik voel me dan schuldig en denk stiekem dat de wereld pas beter wordt wanneer de mensen psychisch gezonder zijn. Ik geloof dat dit over een paar generaties ook zo is. En ik wacht op het dalen van de wereldbevolking, zodat die idiote competitie kan ophouden. En we weer uniek kunnen zijn. -
vrijdag, 27 januari 2017
Interessant - en hoe verhoudt dit verhaal zich tot het Amerikaanse systeem, waarbij de meerderheid (popular vote) naar de één gaat en de ander toch wint vanwege een meerderheid aan kiesmannen? Het is ooit zo geregeld (een afspraak) omdat men dacht dat een direct gekozen president wel eens risico's met zich mee kon brengen. Of ze ooit met het huidige scenario rekening hadden gehouden, valt te betwijfelen. Is dit voor het volk meer of minder democratisch? En wellicht nog interessanter hoe ervaart het volk dit?
-
donderdag, 26 januari 2017
Ha Egbert, dank voor dit stuk, je geeft een onderbouwing die ik niet (meer?)had, voor mijn opvattingen over parlementaire democratie, en mijn afwijzing van directe democratie uit de hoek van Geen Peil c.s. en die kan ik goed gebruiken. Aan mijn opvattingen twijfelde ik niet, maar je vraagt je wel eens af "waar je je bevindt" als indelingen links en rechts en progressief en conservatief en anarchistisch en democratisch steeds raadselachtiger voor je worden.
· Egbert Oldenboom vinden deze reactie leuk.
Lijkt me inderdaad geen leuk feestje als er zo aan de volumeknoppen wordt gedraaid. Lijkt op een slechte dj die erin slaagt om het feest af en toe lam te leggen door de verkeerde muziek op te zetten. Wat ik wel mis is de keuze om naar een feestje te gaan. Als het duidelijk is dat het om een dansfeest gaat lijkt het me logisch dat je niet (lang) komt, omdat je anders geen stem en oren meer over hebt. Die keuze heb je namelijk wel! Dat is dan ook een lastige als je toevallig Amerikaan bent en aldaar woont. Hoewel ik weet dat sommige Amerikanen er over denken om het land te verlaten is die keuze niet voor iedereen weggelegd. Vandaar dat ik ons poldermolen nog zo gek niet vindt. Vanuit het harmoniemodel resulteert vaak een oplossing waar niet iedereen helemaal gelukkig, maar ook niet helemaal ongelukkig mee is.